Groene thee uit Kyoto heeft een lange en rijke geschiedenis en is nog steeds een van de beroemdste theeproducerende regio's van Japan. 🇯🇵
In dit artikel bespreken we hoe thee voor het eerst naar Kyoto werd gebracht en hoe het de afgelopen duizend jaar verweven raakte met de Japanse geschiedenis.
We volgen de reis van thee, van een drankje voor slechts een select groepje tot een drankje dat door mensen in heel Japan wordt genoten.
Laten we beginnen! 👇
Het begin van groene thee uit Kyoto
De eerste vermeldingen van theeconsumptie dateren niet uit Kyoto, maar uit Nara, de eerste permanente hoofdstad van Japan. Thee werd hier niet verbouwd, maar werd door Japanse monniken uit China meegenomen toen ze van de Chinese monniken over het boeddhisme leerden. Als je geïnteresseerd bent in groene thee uit China, lees dan zeker ons artikel 👉 Leer alles wat je moet weten over groene thee uit China
Onze reis door de theegeschiedenis van Kyoto begint op het terrein van de Kozanji-tempel. Hier brachten de monniken voor het eerst niet alleen thee mee terug, maar ook theezaden om op het tempelterrein te planten. Een monnik genaamd Eisai wordt geprezen als de eerste die in 1191 theezaden uit China meebracht. Dit kleine theeveld buiten de tempel wordt beschouwd als een van de eerste theeplantages van Japan.
Groene thee uit Kyoto in de tempel
De Kozanji-tempel ligt slechts een paar kilometer ten noordwesten van Kyoto, dus dit kan worden beschouwd als het begin van de Kyoto-thee. In die tijd werd thee voornamelijk door de monniken gedronken.
Ze ontdekten dat de drank hen energie gaf tijdens lange meditatieperiodes. We weten nu dat dit komt door de combinatie van cafeïne en l-theanine in de thee.
Cafeïne werkt stimulerend, maar L-theanine vertraagt de opname van cafeïne, waardoor je de hele dag door energiek blijft en minder last hebt van een nerveus gevoel.
L-theanine zou ook de alfa-hersengolfactiviteit stimuleren, dezelfde hersengolven die tijdens meditatie worden gestimuleerd.
Dit maakt de drank de perfecte partner voor langdurig werk, studie en meditatie. Het is geen wonder dat de drank zo populair werd onder de monniken.
Kyoto-thee in het paleis
Al snel leverde Eisai een nieuwe bijdrage aan de Japanse groene thee met het schrijven van het boek "kissa yojoki", oftewel hoe je gezond kunt blijven door thee te drinken.
Dit maakte de drank populair onder de hogere klassen, die wilden profiteren van de gezondheidsvoordelen van thee. Thee werd niet alleen een obscure drank die in de tempels werd gedronken, maar ook een luxeproduct dat door de hogere klassen werd geconsumeerd.
In die tijd streden facties in Japan niet alleen om grondgebied en rijkdom, maar ook om prestige en cultuur.
Thee werd een vast onderdeel van hun cultuur en de rijken en machtigen organiseerden uitgebreide theeceremonies in Kyoto om hun dure thee en theeservies te presenteren.
Een shogun genaamd Ashikaga Yoshimasa bouwde het beroemde zilveren paviljoen net buiten Kyoto, als een toonbeeld van rijkdom. Hij organiseerde hier uitgebreide theeceremonies, met de beste thee die hij kon vinden. In die tijd werd er thee geproduceerd in Kyoto, maar het werd nog steeds beschouwd als een luxeproduct.
Kyoto-thee in de theesalon
Al snel kwam er een man genaamd Sen no Rikyu met een bescheidener visie op hoe de theeceremonie eruit zou moeten zien.
In plaats van een paleis koos hij voor een meer rustieke setting, een kleine theesalon verscholen in het platteland.
De theekamer zou sober ingericht zijn, om niet af te leiden van de bedoeling van de theeceremonie. Japanse theeceremoniezou de bereiding of Matchapoeder of poederthee inhouden volgens een strikte reeks regels en principes. Dit ritueel was bedoeld om zuiverheid, harmonie, respect en rust te bevorderen bij de gastheer en de gast.
De visie van Sen no rikyus werd de moderne Japanse theeceremonie die we vandaag de dag kennen. Dit maakte thee populairder en toegankelijker in het hele land en het verstevigde ook de positie van het gebied rond Kyoto als epicentrum voor Japanse groene thee.
Kyoto-thee thuis
Als u vandaag de dag Uji of Kyoto bezoekt, kunt u deelnemen aan een traditionele Japanse theeceremonie, gemodelleerd naar de oorspronkelijke visie van Sen no rikyus.
matcha
Destijds was matcha de belangrijkste manier om groene thee te consumeren, maar al snel werd deze ingehaald door bladthee zoals Sencha .
Sencha
Rondom Uji en Kyoto zijn hier veel tekenen van te zien. Een huis in Ujitawara is het ouderlijk huis van Nagatani Soen, de uitvinder van Sencha thee. Deze uitvinding maakte het voor meer mensen gemakkelijker om thuis hun eigen groene thee te zetten, met minder theeservies. In plaats van theeceremoniebenodigdheden hadden ze alleen een eenvoudige theepot en kopje nodig om thuis heerlijke thee te zetten.
Gyokuro thee
Een stenen pilaar in Ogura markeert waar Gyokuro thee werd voor het eerst ontdekt. Deze extreem zoete en hartige thee wordt drie weken voor de oogst beschaduwd om de smaak te verbeteren. Nog een ontdekking rond Kyoto die de thee-industrie revolutioneerde.
Hojicha
Kyoto is ook waar Hojicha of Japanse geroosterde thee werd voor het eerst ontdekt. Deze thee heeft veel warmere smaken van koffie, karamel en chocolade en je kunt hem nog steeds af en toe gebrand zien op straatmarkten rond Uji en Kyoto.
De moderne tijd
Hoewel Kyoto geen grote hoeveelheden thee produceert, is het altijd een broeinest van thee-innovaties geweest.
Een boer genaamd meneer Noike wilde deze lange traditie van Kyoto-thee voortzetten door vanuit de grote stad hierheen te verhuizen om te genieten van een rustiger leven op het Japanse platteland.
In plaats van thee te verbouwen op een groot stuk land, heeft meneer Noike besloten zich te richten op kwaliteit boven kwantiteit.
Hij verzorgt dit kleine theeveld van één hectare midden in een dennenbos.
Deze hoge bomen bieden de theeplant de hele dag gedeeltelijke schaduw, waardoor de thee van meneer Noike zoeter en zachter van smaak is.
De Noike Matcha is een uitstekende Kyoto-thee voor beginners, omdat hij een zachte smaak heeft met veel minder bitterheid en een betaalbaarder prijskaartje.
De Noike Hojicha is zoeter Hojicha , die meer de nadruk legt op de karamel- en melkchocoladetonen, zonder al die donkere rokerige smaken.
Het is geweldig om te zien dat boeren zoals meneer Noike bereid zijn om de fakkel voort te zetten en de trotse geschiedenis van Kyoto-thee voort te zetten.
Slotwoorden
Ik hoop dat jullie allemaal hebben genoten van dit artikel over de geschiedenis van Kyoto-thee. Als jullie Kyoto-thee van meneer Noike willen proberen, helpt dat niet alleen ons, maar ook de tientallen getalenteerde boeren waarmee we samenwerken te ondersteunen.
We hopen dat we door hoogwaardige, pesticidenvrije groene thee met mensen over de hele wereld te delen, de thee-industrie in een positievere richting kunnen sturen.
Heb je vragen over groene thee of thee in het algemeen? Laat ze dan gerust achter in de reacties hieronder. Tot de volgende keer!
